Ta strona jest o tym, kiedy zbliża się koniec. Kiedy twoje życie dobiega końca, kiedy stajesz w obliczu nieuleczalnej choroby i nieuchronności śmierci, ważne jest, aby zastanowić się i zadać sobie pytania:
Warto porozmawiać o tych kwestiach z osobami z najbliższego otoczenia i z lekarzem. Rozmowa o własnym umieraniu jest ważnym pierwszym krokiem. Czasami jest to bardzo duży krok. Podjęcie tego kroku jest jednak korzystne dla Ciebie i osób w Twoim otoczeniu. To, czy chcesz o tym rozmawiać, czy nie, pozostaje Twoją wolnością. Nie ma takiego obowiązku. Możesz założyć, że lekarz chętnie z Tobą o tym porozmawia.
Zawsze ważne jest, aby spróbować zmniejszyć uciążliwe objawy, które są konsekwencją choroby. Towarzystwo innej osoby może już pomóc. Proste wsparcie - brzmi tak prosto - jest tak ważne. Porozmawiaj z lekarzem o możliwościach łagodzenia objawów, w tym o lekach.
Może to przynieść spokój i jasność, jeśli dokonasz jasnych ustaleń dotyczących końca swojego życia. Zwłaszcza to, co chcesz, a czego nie chcesz, aby się wydarzyło. Jeśli zamierzasz to ustalić, dobrze jest wcześniej omówić to ze swoim lekarzem rodzinnym. Poproś o wyjaśnienia dotyczące badań i/lub zabiegów, które są niejasne. Omów z lekarzem różne opcje leczenia bólu. Przekaż lekarzowi kopię wypełnionego oświadczenia i upewnij się, że lekarz zna osobę kontaktową. Oczywiście należy poinformować lekarza, jakie relacje łączą pacjenta z tą osobą kontaktową (dziecko, partner, bliski przyjaciel lub sąsiad). Ustalenia dotyczące końca życia nie mogą być egzekwowane. Jednak lekarze i pielęgniarki będą na ogół chcieli przestrzegać zawartych umów w jak największym stopniu. To, czego oczekujesz jako pacjent, jest bardzo ważne. Poinformuj o tym swojego lekarza.
Obejrzyj to przykład - które mogą służyć jako inspiracja. Najlepiej pisać odręcznie i używać własnego charakteru. Ważne jest, aby najpierw omówić swoje życzenia z partnerem, dziećmi lub innymi osobami, którym na tobie zależy.
Lekarze mają tendencję do kontynuowania badań i leczenia. Pacjenci również wolą się nie poddawać, a lekarze wolą nie przekreślać ich nadziei. Rezultatem jest często nagromadzenie trudnych metod leczenia z wieloma skutkami ubocznymi. Jeśli szanse na poprawę są niewielkie, porzucenie lub zaprzestanie leczenia może być dobrym wyborem. Dobrze jest rozważyć pozytywne konsekwencje podjęcia przez pacjenta decyzji o niepoddawaniu się dalszemu leczeniu. Nieleczenie nie zawsze jest wymieniane jako opcja przez specjalistów. Często zapomina się o tym, co oczywiste: po prostu poczekaj i zobacz.
Kiedy staje się jasne, że koniec życia jest bliski, istnieje sposób na zachowanie kontroli. Sposób radzenia sobie ze swoją indywidualnością, który nie jest odpowiedni dla wszystkich. Jednak ważne jest, aby zająć się tym sposobem tutaj: Świadome powstrzymywanie się od jedzenia i picia. Osobom postronnym często trudno jest zrozumieć, że ktoś może zdecydować się na zaprzestanie jedzenia i picia. A jednak ludzie decydują się na to z pewną regularnością. Zwłaszcza jeśli twoje życie jest już w chwiejnej równowadze lub jeśli cierpisz na poważną, nieuleczalną chorobę, wybór ten może doprowadzić do łoża śmierci, które równie dobrze można nazwać śmiercią. Skonsultuj to ze swoim lekarzem. Warto to przedyskutować.
Zawsze są rzeczy, które mogą nas rozpraszać. Pracowitość jest wszędzie wokół nas. Ale... o co w tym wszystkim chodzi? Nie odkładaj swoich planów na później. Nie spiesz się i przedyskutuj to z doradcami. Daj sobie możliwość zrobienia tego, czego tak bardzo pragniesz w skończonym okresie swojego życia. Być może dobrze byłoby przejść przez kilka punktów i położyć je.
Zapisz odpowiedzi na powyższe pytania. Zapisz je w dokumencie. Podpisz go.
Poinformuj swojego partnera, dzieci, rodzinę, bliskich, aby wiedzieli, jak się czujesz z tymi rzeczami i co zapisałeś.
Przechowuj ten dokument. Upewnij się, że Twoja rodzina lub bliscy przyjaciele mają jego kopię. Oczywiście lekarz również otrzyma kopię.